نمي بخشمت .... بخاطر تمام خنده هايي که از صورتم گرفتي .... بخاطر تمام غمهايي که بر صورتم نشاندي .... نمي بخشمت .... بخاطر دلي که برايم شکستي .... .. بخاطر احساسي که برايم پرپر کردي ..... نمي بخشمت .... بخاطر زخمي که بر وجودم نشاندي ..... بخاطر نمکي که بر زخمم گذاردي .... و مي بخشمت بخاطر عشقي که بر قلبم حک کردي!
مي خواهم همگام با سايه تنهايم در خيال باراني ات قدم بزنم و چتر شكسته بغضم را بگشايم.ميخواهم شاعر لحظه هاي سرخ باشم و غزل غزل گريه كنم .مي خواهم در امتداد خورشيد از تو بگويم از تو كه طراوت شقايق هاي قلبم بودی
با تمام وجود صدايت كردم ،صدايت كردم تا نگاهم كني، نگاهم كني تا چشمان پر از اشكم راببيني ،اشكهايم را ببيني تا دلت برايم بسوزد،دلت بسوزد تا يك لحظه بيشتر در كنارم بماني.ای کاش می فهمیدی که من تو را صادقانه دوســــــــــــــــــــت داشتم آن وقت شايد ديگر هرگز تنهايم نمی گذاشتي هرگز!
ϰ-†нêmê§ |